Fer Poppen
(1945)
Vrijheid in materiaalkeuze is dus heel belangrijk
Urinestoma sinds 2010
‘Ik ben mijn stoma heel dankbaar, want als ik die – na jarenlange problemen met mijn blaas – niet had gehad, had ik hier waarschijnlijk niet meer gezeten. Nu kan ik nog steeds mijn hobby’s doen, winkelen en wandelen. Ik ben wat sneller moe natuurlijk, maar ik ben inmiddels ook 69 tenslotte. Steeds terugkerende nierstenen waren de aanleiding tot grondiger onderzoek, dat een pril begin van kanker aan het licht bracht. Zes operaties en chemospoelingen later werd die stoma onontkoombaar, dat was geen schok voor me. De stomaverpleegkundige legde me in grote lijnen uit wat me te wachten stond en plakte een zakje met water op mijn buik met de vraag “Hoe vindt u dat dragen?”. Daarop kon ik op dat moment echt geen antwoord geven. Je dringt het naar de achtergrond, want je wilt gewoon geen kanker hebben.
Al een dag of vijf na de operatie verzorgde ik mijn stoma zelf, dat vond ik helemaal niet erg. Wel ben ik nog steeds op zoek naar een systeem dat mijn lichaam het best verdraagt. Samen met het ziekenhuis heb ik van alles uitgeprobeerd, en uiteindelijk ben ik zelf op de leveranciers afgestapt. Ruim drie jaar gebruik ik afwisselend een tweedelig en een eendelig systeem, omdat ik steeds huidproblemen blijf houden. Ik blijf dus zoeken naar het definitieve product. Ik durf te experimenteren, maar dat durft niet iedereen. En toegegeven, het gaat ook wel eens mis. Heel gênant als je dan net met een lichte broek aan bij Ikea staat. Maar ik ga door, want ik heb nog steeds niet het ideale materiaal gevonden, het blijft lastig. Die vrijheid in materiaalkeuze is dus heel belangrijk. Zonder dat zou ik nog steeds met het eerste ziekenhuismateriaal lopen, met alle huidproblemen van dien.
Als vrijwilliger voor de Stomavereniging kom ik ook bij patiënten die meteen het goede materiaal vinden en daar verder gelukkig mee zijn, maar ook bij mensen die van het ene lapmiddel naar het andere gaan. Maak gebruik van het feit dat je leverancier stomaverpleegkundigen in dienst heeft, zeg ik dan. Die komen altijd langs als het nodig is, en dat is echt geen luxe.’