24 juni 2025 Dringende vragen voor het Commissiedebat Hulpmiddelenbeleid
Wat kost de suboptimale inzet van medische hulpmiddelen? Hoeveel extra ondersteuning en kostbare zorg is er nodig wanneer er geen passende hulpmiddelen worden ingezet? Hoeveel levens kunnen niet vol worden geleefd?
Begin 2015 kreeg de Tweede Kamer signalen dat zorgverzekeraars bij de vergoedingsbeslissing en verstrekking van hulpmiddelen te weinig rekening hielden met de situatie van de patiënt. De Kamer drong aan op actie. Maar ondanks alle medische hulpmiddelen-op-maat die op de Nederlandse markt én in het basispakket beschikbaar zijn, krijgen de patiënten tien jaar later nog steeds niet die functioneringsgerichte zorg waar zij volgens de Zorgverzekeringswet aanspraak op hebben. Immers:
❌ Door het niet inkopen van de hulpmiddelen die voor de patiënt het best zijn, zijn patiënt en samenleving slechter af, is er uiteindelijk meer zorg nodig en stijgen de zorgkosten.
❌ Door de wijze van contractering, bijvoorbeeld de dagprijssystematiek van zorgverzekeraars, worden duurzame hulpmiddelen niet ingekocht.
❌ Door de arbeidsintensieve organisatie van zorg worden komen arbeidsbesparende hulpmiddelen niet aan bod.
❌ Door ingewikkelde en onuitvoerbare regels komen zowel intramurale als extramurale innovaties moeilijk beschikbaar voor de patiënt.
❌ Door gestegen regeldruk, bijvoorbeeld nationale koppen op het Europese beleid en gebrekkige afstemming tussen departementen, dreigen bedrijven en producten uit Nederland te vertrekken.
❌ Door onderregulering, bijvoorbeeld van herverwerking van medische hulpmiddelen voor eenmalig gebruik, wordt de veiligheid van patiënten een serieus risico.
❌ Door bij de vergoeding en besteding van het zorgbudget niet te kijken naar de maatschappij-brede kosten en opbrengsten van hulpmiddelen missen we volop beschikbare kansen.
Zo zijn de patiënt en diens omgeving, ons zorgstelsel en de samenleving de verliezer.
Op 2 juli a.s. debatteert de Tweede Kamer over het hulpmiddelenbeleid. Nefemed ziet duidelijk oplossingen en heeft voor dit debat de VWS-woordvoerders in de Tweede Kamer gevraagd de minister te verzoeken:
✅ Het Zorginstituut Nederland opdracht te geven om innovaties en het basispakket te beoordelen op basis van maatschappij-brede kosten en opbrengsten?
✅ De zorgverzekeraars dringend te bewegen een contracteringsbeleid te voeren waardoor de voorgeschreven functioneringsgerichte hulpmiddelen ook daadwerkelijk afgeleverd worden?
✅ De NZa te verzoeken de contractering van zorg te monitoren en zorgverzekeraars aan te spreken op het niet toepassen van het Generiek Kwaliteitskader Hulpmiddelenzorg (GKH) en de kwaliteitsmodules en het niet nakomen van hun zorgplicht?
✅ Het onafhankelijke CBS te vragen om het gebruik en de kosten van hulpmiddelenzorg te meten?
✅ Het initiatief te nemen tot een breed interdepartementaal overleg (met in elk geval VWS, I&W, SZW, K&GG en EZK) over alle regulering die hulpmiddelenzorg raakt ?
✅ Europese regelgeving scherp te implementeren, zonder ‘nationale koppen’ of onderregulering, zodat bedrijven in Nederland blijven en hulpmiddelen beschikbaar blijven voor de patiënt en diens zorgverleners?
Medische hulpmiddelen en technologie zijn een stille kracht achter privé- en werkzame levens, voor jong en oud, om te kunnen participeren in de samenleving. Ze lijken er ‘gewoon te zijn’ en komen niet vaak aan bod in de Tweede Kamer. Het is mogelijk om de juiste ondersteuning-op-maat toegankelijk te maken en te houden. Maar daarvoor zijn bovengenoemde acties hard nodig.
Lees hier de brief aan de Tweede Kamer
Begin 2015 kreeg de Tweede Kamer signalen dat zorgverzekeraars bij de vergoedingsbeslissing en verstrekking van hulpmiddelen te weinig rekening hielden met de situatie van de patiënt. De Kamer drong aan op actie. Maar ondanks alle medische hulpmiddelen-op-maat die op de Nederlandse markt én in het basispakket beschikbaar zijn, krijgen de patiënten tien jaar later nog steeds niet die functioneringsgerichte zorg waar zij volgens de Zorgverzekeringswet aanspraak op hebben. Immers:
❌ Door het niet inkopen van de hulpmiddelen die voor de patiënt het best zijn, zijn patiënt en samenleving slechter af, is er uiteindelijk meer zorg nodig en stijgen de zorgkosten.
❌ Door de wijze van contractering, bijvoorbeeld de dagprijssystematiek van zorgverzekeraars, worden duurzame hulpmiddelen niet ingekocht.
❌ Door de arbeidsintensieve organisatie van zorg worden komen arbeidsbesparende hulpmiddelen niet aan bod.
❌ Door ingewikkelde en onuitvoerbare regels komen zowel intramurale als extramurale innovaties moeilijk beschikbaar voor de patiënt.
❌ Door gestegen regeldruk, bijvoorbeeld nationale koppen op het Europese beleid en gebrekkige afstemming tussen departementen, dreigen bedrijven en producten uit Nederland te vertrekken.
❌ Door onderregulering, bijvoorbeeld van herverwerking van medische hulpmiddelen voor eenmalig gebruik, wordt de veiligheid van patiënten een serieus risico.
❌ Door bij de vergoeding en besteding van het zorgbudget niet te kijken naar de maatschappij-brede kosten en opbrengsten van hulpmiddelen missen we volop beschikbare kansen.
Zo zijn de patiënt en diens omgeving, ons zorgstelsel en de samenleving de verliezer.
Op 2 juli a.s. debatteert de Tweede Kamer over het hulpmiddelenbeleid. Nefemed ziet duidelijk oplossingen en heeft voor dit debat de VWS-woordvoerders in de Tweede Kamer gevraagd de minister te verzoeken:
✅ Het Zorginstituut Nederland opdracht te geven om innovaties en het basispakket te beoordelen op basis van maatschappij-brede kosten en opbrengsten?
✅ De zorgverzekeraars dringend te bewegen een contracteringsbeleid te voeren waardoor de voorgeschreven functioneringsgerichte hulpmiddelen ook daadwerkelijk afgeleverd worden?
✅ De NZa te verzoeken de contractering van zorg te monitoren en zorgverzekeraars aan te spreken op het niet toepassen van het Generiek Kwaliteitskader Hulpmiddelenzorg (GKH) en de kwaliteitsmodules en het niet nakomen van hun zorgplicht?
✅ Het onafhankelijke CBS te vragen om het gebruik en de kosten van hulpmiddelenzorg te meten?
✅ Het initiatief te nemen tot een breed interdepartementaal overleg (met in elk geval VWS, I&W, SZW, K&GG en EZK) over alle regulering die hulpmiddelenzorg raakt ?
✅ Europese regelgeving scherp te implementeren, zonder ‘nationale koppen’ of onderregulering, zodat bedrijven in Nederland blijven en hulpmiddelen beschikbaar blijven voor de patiënt en diens zorgverleners?
Medische hulpmiddelen en technologie zijn een stille kracht achter privé- en werkzame levens, voor jong en oud, om te kunnen participeren in de samenleving. Ze lijken er ‘gewoon te zijn’ en komen niet vaak aan bod in de Tweede Kamer. Het is mogelijk om de juiste ondersteuning-op-maat toegankelijk te maken en te houden. Maar daarvoor zijn bovengenoemde acties hard nodig.
Lees hier de brief aan de Tweede Kamer